۱ دقیقه

تصمیم به رفتن (decision to leave / ۲۰۲۲)

بهترین فیلمی که سال گذشته دیدم. و البته احتمالا بهترین عاشقانه‌ای بوده که دیدم.
تعریف کلیشه‌ای از عشق با فرمی غیر کلیشه‌ای.
فیلم به دو قاچ مساوی تقسیم شده: صخره و دریا. عشق مرد به زن، عشق زن به مرد. دقیقا دو تعقیب و گریز، یکی در نیمه اول، یکی در نیمه دوم. تقریبا همه چیز دو بار اتفاق می‌افته. به نظر میرسه فیلم از vertigo الهام گرفته باشه. حرکت‌های عالی دوربین (زوم‌ها و چرخش‌ها) و المان‌ها در فیلم بیشمارند.

پی‌نوشت: گرچه در نیمه دوم، بحث لباس زن فیلم مهم میشه و حتی این انتخاب آگاهانه است، ولی با دقت زیادی که به ترکیب رنگ‌ها کردم، نتونستم الگویی پیدا کنم. این رو به این دلیل میگم که اخیراً خاطرات قتل از بونگ جون-هو رو مجدداً دیدم، و تاثیرگذاری رنگ و نور در این فیلم حیرت‌انگیزه.

The moment you said you loved me, your love ended. And the moment your love ended, my love began.

تگ ها:

به روز شده در: