۲۰۴۶

یه درام عاشقانه، در ادامه in the mood for love. همچنان نامتعارف، ولی نقطه‌های تاریک زیادی رو از فیلم قبل هم پر می‌کنه. این بار خط روایت داستان شکسته میشه. همچنان از تکنیک‌های فیلمبرداری/تدوین اسلوموشن برای نشون دادن تنهایی آدم‌ها استفاده میشه. استفاده کمی پیچیده از فلش بک و صدای خارج از قاب، به دراماتیزه شدن فیلم کمک کرده. فیلم ادعای قصه‌گویی داره و البته این کار رو هم خوب انجام میده. پایان تلخ، مثل همیشه. ولی پایان‌های تلخ وونگ کار وای، مثل تلخی کشته شدن و یتیم شدن و طلاق گرفتن‌ها نیست.