ساز دلخواه من

بر کسانی که منو میشناسند پوشیده نیست که به نظر من Buckethead یکی از بهترین گیتاریست‌های تاریخه. سر این موضوع حاضر به بحث و جدل هم هستم. خلاصه من دو دهه پیش گیتار الکتریکی خریدم تو ایران با برند Cort. خب البته از ابتدا طرفدار پروپاقرص Led Zeppelin و بالطبع Gibson Les Paul بودم ولی حقوقم تو بچگی کفاف خرید همچین غولی رو نمیداد. مضاف بر این، اصلا تو اون زمان غیر از برندهای Ibanez و Fender و Cort مدل دیگه‌ای تو بازار ایران نبود. خلاصه ما با همون سیاه زیبا ادامه دادیم تا آهنگ Jordan رو شنیدم و اینجوری با Buckethead‌ آشنا شدم و بعد هم یک دل نه صد دل عاشق گیتارش شدم: Gibson Les Paul Buckethead Signature. سال‌ها گذشت و من دوباره ساز گرفتم دستم. این بار یه Fender Stratocaster. ولی دلم پیش اون سازه و فقط یکبار زندگی میکنم. اون مدل که تولید نمیشه، چون به صورت محدود حدود سال ۲۰۱۱ تولید شده و به خاطر گردن بلندتر و پیچیده‌تر، گیبسون دیگه تولیدش نمیکنه. خلاصه تو یه حراجی دیدم که نزدیک به ۲۰ هزار دلار میفروشه. به سرعت پشیمون شدم و بعد از غصه خوردن‌های فراوان، یه مدلی پیدا کردم که خیلی شبیهش هست (از نظر داشتن اسکیل باریتون ۲۸ اینچی و مارکر فرت نداشتن و وزن). و اون مدل چیزی نیست جز Gibson SG Baritone‌. خب البته بدی‌هاش هم اینه که مدل ST هست که من خیلی حال نمیکنم و kill switch نداره. اگه یک بار تو زندگیت گیتار به دست گرفتی و نمیدونی kill switch چیه، همین الان این متن رو ناتمام رها کن و برو سرچ کن که زیبایی مطلقه. این مدل هم البته تو سال ۲۰۱۳ محدود تولید شده ولی خب تونستم تو یه مغازه تو انگلیس پیداش کنم به قیمت ۳۰۰۰ پوند. حالا نمی‌دونم بخرم یا نه. برای تولدم به خودم کادو بدم یا نه. با این کاربر همراه باشید.